Tokina 80-400 ATX-D - TEST

Even vooraf:

Datum: 2-2-2008

Aangemoedigd door de hele fijne ervaringen met de Tokina 12-24 ATX-Pro, ging ik kortgeleden, op zoek naar een telezoom, ook nadrukkelijk bij Tokina kijken.

Mijn eerste telezoom was een Sigma 70-300 DL2 Macro.

Deze werd vervangen door de Nikkor 80-200 2.8 AF, een superlens, maar loodzwaar (1,5 KILO)!!.

Dus kwam er voor "onderweg" toch een compacte Nikkor 70-210 AF-D. Ook heel goed!

Toch wilde ik wat meer "instant"-telebereik, en aangemoedigd door de prachtige vliegtuigfoto's van VICTOR NAUTA , ging ik weer op zoek naar NOG een andere lens. 

Het is mij gebleken, dat er van de Tokina 80-400 ATX-D weinig bekend is op het internet, en wat tegenstrijdige berichten in forums en dergelijke. Dus moest ik het wiel zelf maar uitvinden.

       

           1             2               3

Introductie en een paar concurrenten:

Deze Tokina is een degelijke volledig metalen, dus zware zoomlens, Je hebt het gevoel dat ie voor de eeuwigheid is gemaakt. Hij gaat natuurlijk wel tot 400mm. Het is beslist geen speelgoed!

De meest directe concurrent qua prijs, de Sigma 135-400 is ruim 1200,gram. Beiden kosten nieuw tussen de 500 en 600 euro.

 

De Nikkor 80-400 VR-ED weegt 1400 gram , de Sigma 80-400 OS-HSM  weegt 1750 gram. Deze beide objectieven kosten tussen de 1000 en 1500 euro, een hele andere prijsklasse dus.

Alle 4 hebben dezelfde lichtsterkte, en alle vier zijn ze voorzien van een eigen draaibare statiefbevestiging.

 

De Tokina heeft aan de bijgeleverde zonnekap (foei Nikon!), een handig wieltje om een polarisatiefilter te bedienen zonder de zonnekap te hoeven verwijderen. Wel een handige gadget. ook wel gezien bij Tamron.

 

Tokina  views:

 

Specificaties:

Vattingen Canon EOS,    Nikon-D
Brandpunt 80 to 400mm
Diafragma f/4.5-5.6
Minimum diafragma f/32
Optische constructie 16 elements in 10 groups
SD glas One element
Coating Multi-layer
Minimum scherpstelafstand 2.5m (8.2 ft.)
Max. vergroting 1: 5.4
Zoom type draairing type
Aantal diafragmalamellen 8
Filtermaat 72mm
Maximale buitenomtrek 77.2mm (3.0in.)
Afmetingen 3.1 in. (79mm) X 136.5 mm (5.4in.)
Gewicht 1020 g (35.9 oz.)

 

          De Sigma 135-400                          de Nikkor 80-400 VR-ED                        de Sigma 80-400 OS HSM

 

De Tokina 80-400 is de kleinste zoom met dit bereik op de markt.  Momenteel is dit de derde generatie. De hele bouw en feeling geeft je echt het gevoel van iets degelijks in handen te hebben! De bijgeleverde grote zonnekap met bajonetvatting is van binnen netjes met een soort luxe vilt bekleed.

De zoomring gaat nogal zwaar als je tegen de zwaartekracht ingaat, bovendien zit de (niet afneembare) statiefbeugel soms in de weg, een gevolg van het compacte ontwerp. Er is een Zoom-lock knopje, die ervoor zorgt, dat de tubus in de 80mm stand is geblokkeerd.

Tokina claimt dat de lenscoatings van de laatste generatie zijn geoptimaliseerd voor digitale fotografie. Ook word er gebruik gemaakt van SLD-glas, Tokina maakt er echter verder maar weinig reclame mee.

De scherpstelling handmatig gaat redelijk zwaar, de scherpstelring is duidelijk bedoeld voor AF, d.w.z. de slag is ongeveer 2/3e rond, dus vooral bedoeld om de AF zo snel mogelijk te laten zijn. Er is geen sprake van AF-S, de scherpstelling wordt door de in-camera motor gedaan, met de bekende geluiden. Ook is de AF wat zoekerig bij weinig licht, maar dat doen wel meer 5.6 lenzen. Het duurt soms even voordat de lens het juiste punt heeft gevonden, mogelijk dat een D200 o.i.d. een sneller resultaat heeft, dit is altijd een combinatie van lens EN camera. Wel wordt er goed scherpgesteld, geen backfocus. De voorste lens draait NIET bij scherpstellen, dus een polarisatiefilter levert hier geen ergerlijk gebruik.

Hieronder zie je de 3 verschillende generaties naast elkaar, qua opbouw zijn ze ongeveer gelijk, er is wel een ontwikkeling te zien.

                           1996                                               jaar??                                                    2006

Tja, en hoe presteert dat nou, zo'n Tokina?

Nou, eigenlijk boven verwachting!

Ik heb een vergelijk gemaakt met de Nikkor 70-210 AF-D. De Tokina is in de 200mm stand zelfs beter qua scherpte en contrast! In de 80mm stand is de Nikkor een heel klein beetje beter.

De Tokina vignetteert wel een beetje, moet je goed op letten als je er panorama's mee wilt schieten! Al met al vind ik dat ik met deze Tokina een hele nette koop heb gedaan.

Het Bokeh (onscherpte) is heel mooi zacht, de lens is zelfs met een 1,7x converter behoorlijk scherp, wel vind ik de chromatische abberatie (zie voorbeeld hiernaast), wat sterk aanwezig.

Het is wel weg te filteren, maar toch...

 

Helemaal onderaan heb ik 100% crops toegevoegd van vergelijkingen met de beroemde Nikkor 80-200 2.8!

 

Een paar voorbeelden: (waarbij geen verscherpingen enzo in Adobe)

F8, 370mm, 1/8e 200ISO

F8, 400mm, 1/13e, 200ISO

F7.1, 200mm, 1/250e, 400ISO

 

Hieronder ook een paar opnamen met een Soligor 1,7x teleconverter, de maximale brandpuntsafstand is dan 680mm!!

F10, 680mm, 1/320e, 200ISO

Met de converter neemt de CA ook erg toe, maar ik kon het er nog wel uitkrijgen.

Dit is duidelijk een nadeel t.o.v. de Rubinar 500mm 5.6 mirror, die totaal geen last heeft van CA, maar moeilijker scherp te stellen, en stil te houden is...

Opname hieronder: F8, 680mm, 1/80e 200ISO

 

---Maar nu---

Een vergelijking tussen de Tokina en de legendarische professionele Nikkor 80-200 F2.8.

De beelden zijn volledig ONBEWERKT, alleen heb ik er een 100% crop van gemaakt, anders zijn de foto's te groot.

1e test:

Beide op 80mm F4.5, voor de Tokina is dat een volle opening:

 

Hierboven de Tokina, hieronder de Nikkor...

Het is duidelijk dat de Nikkor scherper en contrastrijker is, alleen het bankje vooraan???

 

 Maar nu,  op 200mm F8 (dan presteren ze beide op hun best).

Opnieuw, hierboven de Tokina, onderaan de Nikkor..

Nu is het verschil een heel stuk minder duidelijk!

Wat je niet ziet:

De Nikkor is in de hoeken altijd scherper, en is er nagenoeg geen CA te zien bij hoge contrasten.

 

 

In alle gevallen is het belangrijk te diafragmeren (minimaal F8) om de maximale scherpte te bereiken, anders wordt het beeld duidelijk soft.

 

CONCLUSIE:

relatief trage autofocus

een beetje te veel CA en soft bij volle opening

 

Compact gebouwd

zeer goede prestaties bij diafragmeren (contrast en scherpte)

relatief goedkoop

zeer degelijk

 

Wel moet ik melden, dat ik pas echt scherpe resultaten kreeg nadat ik de Manfrotto lens support 293 gebruikte, de camera op de support, en de statiefbeugel steunend op de support. Hierdoor werd een hele stabiele situatie "geschapen" met maximale scherpte als resultaat.

maar verder,

WARM AANBEVOLEN!